Um verkið
PASSÍUSÁLMAR Hallgríms Péturssonar, eru hér útgefnir í 25. sinn og prentaðir hjá forlagi Magnúsar Stephensens í Viðeyjarklaustri 1841. Leturgerðin er gotnesk eða Sváfalækjarletur. Þetta eru með síðustu bóka sem prentaðar voru með þeirri leturgerð því straumhvörf urðu 1845 þegar Landsprentsmiðjan fór að prenta Alþingistíðindi með fornaletri eða latínuletri eins og það var kallað. Hallgrímur Pétursson (1614 –1674) var prestur og mesta sálmaskáld Íslendinga. Pétur faðir hans var hringjari á Hólum og þar ólst Hallgrímur upp, en fór síðan í iðnnám (málmsmíði) til Danmerkur. Þar hitti hann velgjörðarmann sinn, Brynjólf Sveinsson biskup, sem kom honum í Vor Frúarskóla í Kaupmannahöfn og sóttist honum vel námið. Um svipað leyti komu til Kaupmannahafnar nokkrir Íslendingar, sem lent höfðu í Tyrkjaráninu 1727 og verið úti í Alsír í tæpan áratug. Var talið að þeir væru farnir að ryðga í kristinni trú og jafnvel í móðurmálinu. Þess vegna var fenginn íslenskur námsmaður til þess að fara yfir fræðin með þeim og varð Hallgrímur fyrir valinu. Í þessum hópi var kona nokkur frá Vestmannaeyjum, Guðríður Símonardóttir. Þar varð ást við fyrstu sýn og þau Hallgrímur og Guðríður giftu sig og fóru að búa þegar til Íslands kom í smákoti sem Bolafótur hét. Það var í Ytri-Njarðvík á Suðurnesjum. Þeim líkaði ekki vel Suðurnesjavistin. Árið 1651 fékk séra Hallgrímur veitingu fyrir Saurbæ á Hvalfjarðarströnd og fluttust þau hjón þangað. Þar orti hann Passíusálmana og marga aðra sálma, sem frægir eru enn í dag, til dæmis sálminn „Um dauðans óvissan tíma“, sem allt fram á síðustu ár var sunginn yfir moldum hvers einasta Íslendings sem jarðsettur var. Passíusálmarnir eru heimsfrægt verk og hafa verið þýddir á fleiri tungumál en flest annað, sem upprunnið er á Íslandi. Bókin er bundin í skinn á kjöl og horn og klædd með grábláum spjaldapappír. Skinnið er sama skinn og Guðbrandsbiblía var bundin í 1957 og kallað er Biblíuskinnið og var framleitt hjá Iðunni á Akureyri.
Útgáfa og prentun:
Forlag Magnúsar Stephensen konferensráðs í Viðey, forsvarsmaður Landsuppfræðingarfélagsins og prentað í Prentsmiðjunni í Viðeyjar Kaustri 1841 og merkt sem 25. útgáfa af sálmum Hallgríms.
